GERONIMO
(Goyahkla lub Goyathlay, Ten który ziewa)
Żył w latach 1829-1909. Jeden z wodzów Apaczów Chiricahua.
Imię Geronimo nadali mu Meksykanie. Na wojenną ścieżkę wkroczył prawdopodobnie
w 1858 roku po tym, po tragicznej śmierci żony i trojga dzieci zamordowanych
przez żołnierzy meksykańskich. Wielka rodzinna tragedia sprawiła, że stał się
bezlitosny dla meksykańskich, a w późniejszym okresie także dla amerykańskich.
Geronimo zasłynął przede wszystkim ze zwycięskich walk podjazdowych
na meksykańsko-amerykańskim pograniczu. Przypisywano mu też niespotykane
okrucieństwo. Początkowo starał się unikać konfliktu z Amerykanami. Gdy jednak
w latach 60-tych XIX wieku odkryto złoto w Nowym Meksyku walczył z nimi pod
wodzą Cochisa i Juha. Gdy Cochise zdecydował się na osiedlenie w rezerwacie
Geronimo walczył dalej, przez pewien czas przebywał w rezerwacie, następnie w
więzieniu w Arizonie. Następnie – na przemian – to walczył, to przebywał w
rezerwacie. Po raz ostatni walczył w 1886 roku i od tego czasu był już jeńcem
wojennym do końca życia.
Geronimo stał się jednym z najbardziej znanych wodzów
indiańskich, bohaterem licznych legend, powieści oraz westernów. Jego imieniem
nazwano amerykański okręt (USS Geronimo, 1943).
Niespotykane okrucieństwo u Geronimo? Bez przesady, raczej pewna bezwzględność i upór, może tylko bardziej nasilone. zważywszy na wcześniejsze okoliczności, ale też naturalna życzliwość i otwartość na ludzi. Poza tym to człowiek bardzo medialny, zawsze wśród ludzi, niekiedy szybciej działał niż myślał, zapomniałeś napisać, że zanim wkroczył na ścieżkę wojownika wcześniej był szamanem..
OdpowiedzUsuń