Tecumseh
(Puma gotowa do skoku lub Skacząca Puma)
Żył w latach 1768-1813. Wódz plemienia Szawanezów. Doskonały przywódca wojskowy, mówca, polityk i generał brytyjski. Był wielkim zwolennikiem utworzenia szerokiej konfederacji plemion indiańskich na południe od Wielkich Jezior, której celem byłoby powstrzymanie inwazji białych.
Indianie zawiązali taką konfederację w latach 80-tych XVIII wieku, a na czele połączonych sił (m.in. Szawanezi, Ottawowie, Delawarowie, Miamisów, Lisy i Saukowie) stanął wódz plemienia Miamisów Mały Żółw. Indiańska konfederacja dysponowała dwoma tysiącami wojowników i współpracując z Brytyjczykami odniosła kilka znaczących zwycięstw, m.in. w 1791 roku Indianie pokonali wojska amerykańskie w bitwie nad rzeką Wabash. Była to największa klęska Amerykanów w starciach z Indianami (600 zabitych i 400 rannych). Trzy lata później opuszczeni przez Brytyjczyków Indianie ponieśli porażkę pod Fallen Timbers (bitwa pod zaporą z pni). Tecumseh uczestniczył w tych wydarzeniach jeszcze jako mało znaczący wódz. W 1795 roku zawarto pokój, który umożliwił Amerykanom osiedlanie się w dolinie Ohio. Tecumseh był temu przeciwny, ale był jeszcze zbyt mało znany.
Tecumseh rozumiał, że konfederacja kilku plemion indiańskich nie powstrzyma Amerykanów w parciu na Zachód. Postanowił stworzyć znacznie szerszą koalicję Indian. Zaczął podróżować i namawiać inne, nie biorące do tej pory w walkach, plemiona. Wraz z nim działał jego młodszy brat – Otwarte Drzwi, wśród białych znany jako Prorok. W 1805 roku przeżył on duchowe przebudzenie i oświadczył, że posiada ponadnaturalne zdolności. Kombinacja politycznych zdolności Tecumseha i duchowe przywództwo jego brata zaczęła przynosić efekty. W 1808 roku w zachodniej Indianie ustanowiono stolicę konfederacji Tecumseha.
Tecumseh wciąż podróżował, namawiając kolejne plemiona do konfederacji. Tymczasem gubernator Terytorium Indiańskiego William Henry Harrison z niepokojem przyglądał się rozwojowi wypadków, zwłaszcza że coraz bardziej prawdopodobny stawał się wybuch wojny z Wielką Brytanią, a podejrzewał, że indiańska konfederacja stanie po stronie Brytyjczyków. W końcu, w 1811 roku, podczas nieobecności Tecumseha Harrison podszedł pod stolicę konfederatów – Tippecanoe, zastępujący wodza jego brat Otwarte Drzwi nakazał atak na amerykański obóz i poniósł klęskę. Konfederacja straciła sporo na znaczeniu wśród Indian, choć z drugiej strony Tecumseh nadal cieszył się znacznym poważaniem wśród wielu Indian, szanowali go również Brytyjczycy.
W 1813 roku Harrison otrzymał pod swoje dowództwo 8000 żołnierzy, w między czasie Amerykanie pokonali brytyjską flotę, do tego wszystkiego dowódca brytyjski generał Henry Proctor lekceważył Indian używając ich głównie do osłony tyłów. 5 października 1813 roku doszło do konfrontacji nad kanadyjską rzeką Thames (bitwa pod Moraviatown). W trakcie bitwy Brytyjczycy wycofali się i osamotnieni Indianie ponieśli klęskę, a Tecumseh zginął w walce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz