Epopeja polsko-indiańska (45)

Kuba (powiązane z częścią 42)

Grupa cyrkowa wykorzystała zamieszanie związane z wyjazdem do Hiszpanii córki admirała Dolores i "wyczyściła" sejf Javiera Hernandeza Belicareza z wszelkich kosztowności.

- Dobrze, że już opuszczamy Kubę - stwierdziła z zadowoleniem Kate Italian - Nie mogłam już znieść tego admirała, on nas rozbierał wzrokiem...
- Powiem więcej - dodała Malwa Topollani - On nas wręcz gwałcił oczami!
- Podejrzewam, że odsyła córkę - powiedział Tom Michael - żeby nie była świadkiem. Mnie pewnie kazałby wtrącić do lochu, a was by zniewolił. Faktycznie patrzył na was tak jakby zaraz miał was schrupać...
- A mi trochę szkoda teraz wyjeżdżać - smuciła się Malwa.
- Ha ha ha - roześmiała się Kate - Ja chyba nawet wiem dlaczego.
- Tak?! To powiedz!
- Spodobał ci się ten przystojny oficer Ramon Carlos Rodriguez...
- Akurat...
- Ja tam swoje wiem...
- Dość gadania! - przerwał rozmowę kobiet Tom - Musimy natychmiast opuścić Kubę! Do łodzi mamy spory kawałek, więc ruszajmy, bo niedługo wszystko się wyda i wpadniemy w szpony Belicareza.

Pół godziny później cała trójka znajdowała się już w łodzi i pośpiesznie odbijała od brzegu.

- Gdzie płyniemy? - zapytała Malwa.
- Jak najdalej od Kuby - śmiał się Tom - Niedługo ruszą za nami.
- Ale dokąd płyniemy? - nie dawała za wygraną Malwa - Nie można przecież tak działać bez planu!
- Na północ, tam jest stały ląd. Przeczekamy jakiś czas aż sprawa ucichnie, a potem ruszymy dalej.
- Ale gdzie dalej? - pytała zdenerwowana Malwa - Przecież tutaj są wszędzie albo Hiszpanie albo dzicy!
- To pójdziemy między dzikich...
- Dziękuję bardzo! To po co nam te skarby?- Spokojnie, przeczekamy trochę, a potem zabierzemy się do Europy. Tam będziemy żyć jak królowie!
- Hiszpanie na pewno będą nas szukać! - zawołała Kate - Jak będziemy chcieli popłynąć do Europy to tylko  hiszpańskim statkiem, a wtedy zamiast do Hiszpanii czy innego kraju trafimy na Kubę, a tam to już wiadomo co nas czeka...
- Coś się wymyśli...